məhz

əd. <ər.> Özündən sonra gələn sözü gücləndirir, nəzərə çarpdırır, ayırır; ancaq, yalnız, tək, təkcə, şübhəsiz, buna görə də. <Molla Həmid:> Hələ buyurun görək, zəhmət çəkməyinizdən qərəz məhz o cənabın ziyarətidir, ya başqa bir məramınız dəxi var? M. F. A.. <Rəşid:> . . Çünki dediyim sirrin izahı məhz həmin gündən başlandı. S. H..